Во 1825 година битолската поштенска служба користела пајтони

Во 1825 година битолската поштенска служба за доставување на пратки користела пајтони кои ги поседувало здружение на пајтонџии од тој град.

Во книга на Милош Хр. Константинов (1926-1993) се посочува дека помасовното производство на пајтони во Битола почнува кон крајот на 19. век кога се регистрирани вкупно 20 пајтони, и кои се користеле како најбрзо превозно средство. Своите патници најчесто ги чекале на Дембел Чаршија, податок кој е видлив од фотографијата презентирана во книгата „Битола низ стари разгледници" од Димче Најдов.

Здружени во групи со претходно договорени и распределени релации, некои битолски пајтонџии организирале превоз до Корча, други за Прилеп и Скопје, а трети преку Лерин за Солун. На овој принцип била организирана битолската поштенска служба која во 1825 и 1826 година одржувала редовни релации за разнесување поштенски пратки до Лерин, Прилеп, Охрид, Кичево и Корча. Во текот на 19. век, краток период во Битола имало и приватни поштари т.е. саиџии (саиџија-турски: поштар) кои од населба до населба разнесувале разновидни пратки, нагласено е во книгата на Милош Хр. Константинов „Занаети и еснафи од Битола и околијата" издадена од битолското Научно друштво во 1961 година.

Вработените во битолската Пошта заедно со колегите од земјава денес го одбележуваат 22. Април денот на македонските поштенски работници.